Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΣΙΝΕΦΙΛ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ (20/50) 2° ΜΕΡΟΣ

11. Battleship Potemkin - Sergei Eisenstein, 1925





12. L'Atalante - Jean Vigo, 1934







13. Breathless - Jean-Luc Godard, 1960






14. Apocalypse Now - Francis Ford Coppola, 1979





15. Late Spring - Yasujirō Ozu, 1949






16. Au Hasard Balthazar - Robert Bresson, 1966





17. Seven Samurai - Akira Kurosawa, 1954






18. Persona - Ingmar Bergman, 1966






19. The Mirror - Andrei Tarkovsky, 1975






20. Singin' in the Rain - Gene Kelly & Stanley Donen, 1952





πηγές: www.wikipedia.com, www.youtube.com,


Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΣΙΝΕΦΙΛ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ (10/50) 1° ΜΕΡΟΣ

1. Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου (Vertigo) - Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958






2. Πολίτης Κέιν (Citizen Kane) – Όρσον Γοέλς, 1941






3. Ταξίδι στο Τόκιο (Tokyo Story) - Γιασουζίρο Όζου, 1953





4. Ο Κανόνας του Παιχνιδιού (La Règle du Jeu) - Ζαν Ρενουάρ, 1939







5. Η αυγή (Sunrise: a song for Two Humans) - Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου, 1927








6. 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (2001: A Space Odyssey) - Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1968







7. Η Αιχμάλωτη της Ερήμου (The Searchers) - Τζον Φορντ, 1956








8. Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή (Man with a Movie Camera) - Ντζίγκα Βέρτοφ, 1929









9. The Passion of Joan of Arc - Καρλ Θίοντορ Ντράγιερ, 1927







8 ½ - Φεντερίκο Φελίνι, 1963





πηγές: http://tvxs.gr, www.wikipedia.com, www.youtube.com, http://www.bfi.org.uk



Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

«Hysteria», Δονητής χωρίς μπαταρίες




Η γυναικεία υστερία και η αντιμετώπισή της είναι σίγουρα ένα πικάντικο τερέν για κινηματογραφική ανάπτυξη στη βρετανική κομεντί «Η μηχανή της χαράς» («Hysteria», Αγγλία, 2011), της οποίας ο τίτλος αναφέρεται στην εφεύρεση μιας πολύτιμης μηχανής (για το ασθενές φύλο, υποθέτω) που με τα χρόνια έγινε γνωστή ως «δονητής».
Η ιδέα γεννήθηκε στη συντηρητική Αγγλία του 1880 και ανήκει σε έναν ανοιχτόμυαλο γιατρό ονόματι Τζόζεφ Μόρτιμερ Γκράνβιλ (Χιου Ντάνσι), ο οποίος έχοντας μόλις χάσει τη θέση του στην κλινική όπου εργαζόταν (τόλμησε να ισχυριστεί ότι ήταν μολυσμένη) προσλήφθηκε στο ιδιωτικό ιατρείο του άκρως επιτυχημένου επιστήμονα στον τομέα της γυναικολογίας, του δρος Ρόμπερτ Ντάλριμπλ (Τζόναθαν Πράις). Ο Ντάλριμπλ είχε εντρυφήσει στην «υστερία», την πιο διαδεδομένη γυναικεία νόσο εκείνης της εποχής την οποία καταπολεμούσε με το πυελικό μασάζ στα απόκρυφα σημεία των πελατισσών του.
Από το τρίψε – τρίψε όμως κάποια στιγμή, όπως άλλωστε ήταν φυσικό, τα χέρια των γιατρών άρχισαν να πονούν, επομένως ο δονητής που φαντάστηκε ο Γκράνβιλ υπήρξε εξυπηρετικό εργαλείο για όλους ως τη στιγμή που ο γιατρός δεν χρειαζόταν πλέον!
Η σκηνοθέτις Τάνια Γουέξλερ διανθίζει την ταινία της με διάφορες χαριτωμένες καταστάσεις που προκύπτουν από τις φεμινιστικές τάσεις της εκνευριστικής κόρης του Ντάλριμπλ που υποδύεται η Αμερικανίδα Μάγκι Τζίλενχααλ κάνοντας προπόνηση στη βρετανική προφορά της. Ωστόσο η ταινία δεν μπορεί ποτέ να ξεφύγει από αυτό ακριβώς το όριο του απλώς χαριτωμένου. Είναι ένας δονητής χωρίς μπαταρίες. Αν και ευχάριστη στην παρακολούθησή της, δεν έχει ούτε το εκτόπισμα αλλά ούτε και την τρέλα που θα τη μετέτρεπε σε μια πραγματικά σέξι κινηματογραφική εμπειρία όπως της άρμοζε.

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

"Χωρίς σύνορα" (Without Borders) του Νίκου Γκαϊτατζή


Η ταινία του Νίκου Γκαϊτατζή με τίτλο «Χωρίς Σύνορα» και σημαντικούς ηθοποιούς όπως οι Γιώργος Βογιατζής, Γιώργος Χωραφάς  στους πρωταγωνιστικούς ρόλους
Ο Θανάσης, ένας καλοκάγαθος πλανόδιος πωλητής έχει υπό την προστασία του την μικρή Μελίσα, ένα πεντάχρονο κοριτσάκι που η μητέρα της Μίλλα, μετανάστρια από την Ρωσία, του την εμπιστεύτηκε, προκειμένου να αναζητήσει την τύχη της στην Αμερική. Όλα θα ανατραπούν στη ζωή τους, όταν η Μίλλα επιστρέφει στην Ελλάδα με τον άνδρα της, για να πάρει την κόρη της στην Αμερική. Η Μελίσα πρέπει να αποχωριστεί τον άνθρωπο που θεωρεί πατέρα της, ενώ ο Θανάσης είναι αναγκασμένος να συνηθίσει να ζει και πάλι μόνος του, χάνοντας το μοναδικό πλάσμα που έδινε χαρά στην καθημερινότητα του.
Με την προτροπή ενός φίλου του και την συμπαράσταση των γειτόνων του, ο Θανάσης θα ταξιδέψει στην Αμερική για να συναντήσει για μια ακόμη φορά την Μελίσα. Στην προσπάθεια του αυτή θα τον βοηθήσει ένας στενός του συγγενής, σε ένα ταξίδι πολύ διαφορετικό από αυτό που περίμενε όταν έφευγε από την Ελλάδα.
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στις πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών, Νέο Μεξικό Καλιφόρνια, Ιλινόις, στην Αθήνα και το Μεξικό.



Βιογραφικά στοιχεία σκηνοθέτη:
Ο Νίκος Γκαϊτατζής αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, στο Σικάγο, με BA στο σενάριο και την σκηνοθεσία. Έχει σκηνοθετήσει, γράψει και επιμεληθεί την παραγωγή σε αρκετές ταινίες μικρού μήκους. Έχει, επίσης, εργαστεί στο Lee Strasberg Theatre Institute στο Λος Άντζελες. Μετά από επιτυχημένη πορεία ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης θεάτρου επέστρεψε στην πρώτη του αγάπη, τον κινηματογράφο. Η προηγούμενη ταινία του, «Gettin’ It» βρήκε διανομή σε αρκετές χώρες, ενώ στις ΗΠΑ, διανεμήθηκε από την Starz Entertainment.
Μουσική:
Τη μουσική και τα τραγούδια που ακούγονται στο soundtrack της ταινίας υπογράφει ο Γιώργος Θεοφάνους. Το soundtrack, το οποίο κυκλοφορεί από την ΕΜΙ, περιλαμβάνει συνολικά 26 μουσικά θέματα και τραγούδια. Το τραγούδι που ακούγεται στους τίτλους της ταινίας ερμηνεύει με την χαρακτηριστικά μοναδική φωνή του ο Γιώργος Νταλάρας, σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη. Στην ταινία ακούγεται επίσης το τραγούδι “Άνθρωποι” με τη φωνή του Πασχάλη Τερζή σε στίχους του Θάνου Παπανικολάου ενώ το soundtrack συμπληρώνεται άλλα τέσσερα καινούργια τραγούδια.
Το “Com ‘On” σε μουσική του Γιώργου Θεοφάνους και του Δημήτρη Funkyfly Σταματίου και του Διονύση Σταματόπουλου, σε στίχους του Βο και του Gale Petrou με τον BO και την Τάνια Κικίδη στα φωνητικά, το Sugar Queen σε στίχους των Θάνου Παπανικολάου/ Aaron Curtis/ Leonidas (Freakchild) Hatzaras με ερμηνευτές τα Κόκκινα Χαλιά όπως επίσης το Save Me (στίχοι Νικόλας Μεταξάς) και το Ξέχασέ με (σε ελληνικούς στίχους του Θάνου Παπανικολάου) το οποίο είναι το πρώτο τραγούδι που ηχογραφεί ο Νικόλας Μεταξάς, γνωστός στο ελληνικό κοινό από τη συμμετοχή του στο Χ Factor.
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΩΡΑΦΑΣ
ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΕΪΜΟΥΡ ΚΑΣΕΛ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΑΠΛΑΝ
ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΙΛΜΠΕΡΝ
ΔΩΡΟΘΕΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
ΠΙΤΕΡ ΝΙΚΟΣ
GUEST STARS:
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΚΛΕΤΣΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΙΧΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΣΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ

Σκηνοθεσία – Σενάριο ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΪΤΑΤΖΗΣ
Παραγωγή ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΪΤΑΤΖΗΣ, ΣΑΝΤΡΑ ΣΤΑΓΚΣ, ΤΖΕΝΗ ΠΑΝΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
Executive Producer ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Φωτογραφία ΚΑΡΛ ΜΠΑΡΤΕΛ
Μοντάζ ΜΑΘΙΟΥ ΚΑΣΕΛ
Σκηνογραφία ΛΙΑ ΑΣΒΕΣΤΑ, ΤΖΑΣΤΙΝ ΛΙΜΠ
Κοστούμια ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΑΚΟΤΑ, ΜΠΡΙΤΖΕΤ ΦΕΝΛΑΣΟΝ
Μουσική ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ
Διάρκεια  92’


Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Memoirs Of A Geisha



Memoirs Of A Geisha

Έτος 1929. Η οικονομική ανέχεια και οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης αναγκάζουν τον πατέρα της Τσίγιο να την πουλήσει σ’ έναν οίκο εκπαίδευσης γκεϊσών στο Κιότο. Στην Ιαπωνία, η γκέισα ήταν καλλιτέχνιδα που κέρδιζε τα προς το ζην «ψυχαγωγώντας» τον ανδρικό πληθυσμό της μεγαλοαστικής τάξης. Η καθημερινή ζωή, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Χατσουμόμο, της ντίβας του οίκου, είναι ανυπόφορη. Η απαράμιλλη ομορφιά της νεαρής κοπέλας, αλλά και η ευγένεια και ευστροφία της, προκαλούν τη ζήλια της Χατσουμόμο, που δεν χάνει ευκαιρία να της συμπεριφέρεται με σκληρότητα και να την ταπεινώνει συνεχώς.
Η τυχαία γνωριμία της με ένα ανώτερο κυβερνητικό στέλεχος θα ανατρέψει τις ισορροπίες. Η απρόσμενη καλοσύνη που εισπράττει από τον ευεργέτη της, δίνει στην Τσίγιο τη δυνατότητα να αποκτήσει έναν σκοπό στη ζωή της. Τώρα πια, η Τσίγιο είναι αποφασισμένη να αφήσει πίσω το παρελθόν και να φροντίσει για το μέλλον της ως μια γκέισα, άξια να προσφέρει τις υπηρεσίες της στον ανέλπιστο ευεργέτη της.
Η γνωριμία της με τη Μεμεχά, ανταγωνίστρια της Χατσουμόμο είναι καταλυτική. Η Μεμεχά την παίρνει υπό την προστασία της και η Τσίγιο εκπαιδεύεται στην τέχνη της γκέισας: διδάσκεται το τελετουργικό παρασκευής τσαγιού, μαθαίνει να παίζει σάμισεν (ένα είδος μπάντζου) και, το σπουδαιότερο απ’ όλα, σαγηνεύει τους πελάτες της με την τέχνη του χορού. Η μετονομασία της σε Σαγιουρί συνοδεύεται από την φήμη της, που μεγαλώνει σταδιακά. Τώρα πια, είναι μια από τις πιο φημισμένες γκέισες της Ιαπωνίας, που απολαμβάνει τον πλούτο, τη χλιδή και την εκτίμηση των πιο σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής της.



Τα σύννεφα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές στην ιαπωνική κοινωνία. Πολλοί οίκοι γκεϊσών θα κλείσουν και η Σαγιουρί θα εγκαταλείψει την πόλη της. Όμως, ενώ όλα γύρω της γκρεμίζονται, ο άσβεστος και ανεξομολόγητος έρωτάς της προς τον παλιό ευεργέτη της θα της δώσει τη δύναμη για να προχωρήσει…
Μετά τον θρίαμβο του «Chicago», ο Ρομπ Μάρσαλ αναλαμβάνει την κινηματογραφική απόδοση του ομότιτλου μπεστ σέλερ του Άρθουρ Γκόλντεν. Με τη βοήθεια του Στίβεν Σπίλμπεργκ στην παραγωγή, ο Μάρσαλ δημιουργεί ένα καθηλωτικό εικαστικό υπερθέαμα, που σημείωσε τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία και απέσπασε τρία Όσκαρ: καλλιτεχνικής διεύθυνσης, φωτογραφίας (εκπληκτική χρήση της υποβλητικότητας των ιαπωνικών τοπίων από τον διευθυντή φωτογραφίας Ντίον Μπίμπε) και κοστουμιών. Ο βετεράνος συνθέτης Τζον Γουίλιαμς κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης μουσικής επένδυσης.

κείμενο από το:http://tadeefi.wordpress.com