Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ (1979)

Σενάριο – Σκηνοθεσία: Ανδρέας Θωμόπουλος , Παίζουν: Παύλος Σιδηρόπουλος, Μπέττυ Λιβανού, Βέρα Κρούσκα, Κώστας Βρεττός, Σταύρος Ξενίδης, Κωνσταντίνος Τζούμας

Ενδιαφέρουσα απόπειρα του Αντρέα Θωμόπουλου να οπτικοποιήσει τον Μπάμπη τον Φλου. Οι θαυμαστές του Πρίγκηπα και – ίσως – ταινιών σαν το “Το Δικό Μου Αϊνταχο” θα το εκτιμήσουν δεόντως. Αστική αποξένωση, αλλοτρίωση,  το ελληνικό underground στη φόρα και το αίωνιο δίλημμα “να βολευτεί κανείς ή να μη βολευτεί”. Καλτ ροκ φιλμ α λα ελληνικά!

Όλοι η ταινία παρακάτω:

Υπόθεση : Ο Παύλος είναι ένας ρομαντικός νέος ο οποίος μετά από μια σύγκρουση με τον γιατρό και καθηγητή πατέρα του αποφασίζει να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να αφιερωθεί στη μουσική. Ταυτόχρονα τον εγκαταλείπει και η κοπέλα του, ενώ ο ίδιος αρχίζει να ζει παίζοντας την κιθάρα του και τραγουδώντας στους δρόμους. Η ζωή του ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους είναι ανέμελη και χαίρεται τη συντροφιά και τη φιλία ενός άλλου περιπλανώμενου τραγουδιστή και «φιλόσοφου», του Απόστολου Φλου, ενώ παράλληλα συνδέεται με την Αναστασία. Η συνάντησή του με τον διευθυντή μιας δισκογραφικής εταιρείας αποβαίνει άκαρπη. Απογοητεύεται. Η Αναστασία τον εγκαταλείπει με τη σειρά της επειδή τον θεωρεί ανώριμο. Ο Φλου αυτοκτονεί ποιητικά κι ο Παύλος ερωτεύεται την Ειρήνη, μια δημοσιογράφο την οποία γνώρισε στο γύρισμα μιας τηλεοπτικής εκπομπής. Μετά το θάνατο του πατέρα του συμφιλιώνεται κάπως με τη ζωή και επιστρέφει στη σχολή του. Παντρεύεται την Ειρήνη, αποκτά δύο παιδιά, παίρνει το πτυχίο του και αρχίζει να δουλεύει σαν γιατρός. Ο αγώνας του όμως μοιάζει να μην έχει τελειώσει. Ο ίδιος δεν έχει συμβιβαστεί πλήρως, αφού η αλλοτρίωση δεν αγγίζει τα μύχια της ψυχής του.

Ο Σιδηρόπουλος είναι μια διφορούμενη προσωπικότητα της ελληνικής μουσικής. Υπάρχουν ορκισμένοι εχθροί του που θεωρούν τον Φλου μια παλιομοδητικη ροκ αισθητική που τη στιγμή κυκλοφορίας του στο εξωτερικό θέριευε το πανκ κίνημα το οποίο στην Ελλάδα θα γνωρίζαμε μερικά χρόνια αργότερα και όταν πια δεν είχαν μείνει παρά τα απόνερά του. Στην αντίπερα όχθη θαυμαστές που τον κατατάσσουν πλάϊ στον Μόρισον και τον Χέντριξ. Και, τέλος, υπάρχουν πάντα οι κυνικοί που τον θεωρούν ένα απλό πρεζάκι.

Το φιλμ του, φίλου του, Αντρέα Θωμόπουλου δίνει τροφή σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες. Γιαυτό και είναι το απόλυτο ελληνικό ροκ καλτ ροκ φιλμ. Αν το δει κανείς με καθαρά καλλιτεχνικά κριτήρια ίσως να το απορρίψει (υπερβολικά εύκολα) σαν μία ακόμα απόπειρα του νέου ελληνικού κινηματογράφου για ηρωοποίηση του περιθωρίου. Που αναμφίβολα είναι! Όπως επίσης είναι το απόλυτο όχημα του Παύλου Σιδηρόπουλου, ένα φιλμ στα όρια του βιογραφικού, μια οπτικοποίηση του κλασικού πια δίσκου “Ο Μπάμπης ο Φλου”. Το ενδιαφέρον, τουλάχιστον κατά την προσωπική μου άποψη, είναι η  “ανθρωπογεωγραφία” του φιλμ η προσπάθεια του Θωμόπουλου να καταγράψει τα πρόσωπα, το κλίμα, την γενικότερη αίσθηση της πρώτης μεταβατικής περιόδου στην Ελλάδα προς μια προβληματική δημοκρατία. Πηγαίνοντας ακόμα μακρύτερα θα λέγαμε οτι είναι ο ακούσιος πρόδρομος ταινιών σαν “Το δικό μου Αϊνταχο” του Γκας Βαν Σαντ.

Για την Ελλάδα του 2012, ο “Ασυμβίβαστος” μοιάζει με ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας, σημαντικό και ασήμαντο ταυτόχρονα, μια εικόνα παγωμένη στο χρόνο με ένα δίλημμα στο κέντρο βάρους του το οποίο υπερβαίνει την ξεπερασμένη οπτικά αισθητική του. Να βολευτεί κανείς ή να μην βολευτεί! Ιδού το ερώτημα!

Για την ιστορία: ο Αντρέας Θωμόπουλος έχει γυρίσει και το ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για τον Παύλο Σιδηρόπουλο “Να μ’αγαπάς” (2003)

πηγή: http://cultzine.wordpress.com